397

بی مـــاه ِرخ ِتو شب ِمن هست سیه پـــوش 

اما شب من هم نه سیه پوشتر از من 

بیژنتر از آنم که به چــــاهم کُنی ای تُــــــرک 

خونم بفشان کیست سیاوشتر از من 

آخر چه گلابی است بــه از اشک من ای گل 

دیگی نه در این بادیه پُرجوشتر از من