فریــــاد زدیم که چرخ گردون
لیلاتو نداده ای به مجنون
فریـــاد برآمد که خــامــوش !
کم داد اگر نگیردت افزون
خـــاموش شدیم و در خمــــوشی
رفتیم سراغ مـــــــــی فروشــــــی
فریـــاد زدیم دوای مـــــا کوووووووو ؟
گویند دواســـت بــــــــــــاده نوشی
هوشیــــار نشد مگر که مدهـــوش
این بــــــار گــــــــران بگیرم از دوش
آرام کنـــــار گـــــوش مـــــا گفـــــت
این بــــار گـــــران تو مفـت مفروش
از خــود به کجــا شوی تـو پنهـــان
از خــود به کجــا شوی گریـــــــزان
بیــــداری دل سخت امــــده است
مبخــــش آســـــان
هوشیار شدیم از اینکه هستیم
رفتیـــم و در میکــــده بستیــــــم
با خود به سخن چنین نشستیــم
ما بـــاده نخورده ایم و مستیــــم ؟
اینجـــا نه دل تنگی موجود است ..
نه دوست داشتنی ..
نه بـــرفی ..
نه کـــابوس بهار ..
نه آبـــــ شدن یخها ..
ما اینجا دائم دستهای یخ زده مان هـــــــــــــا می کنیم ..
اینجا همه چیز اکسپایر دیت داره ..
حتی عشق ..
چه نفرت انگیز و منزجر کننده شده یادآوری عشق ..
اینجا باید عشق را با انسانیّت داد و ستد کرد !
نه ! به خدا من دل تنگ بارون و گنجشک و خیابونا نیستم ..
من مردگی ام را ممارست می کنم که در این کثافت فقط باید مثل سگــــــ مرُد ..
اینجا هیچ آلونک خوشبختی توسط هیچ کبوتری ساخته نمی شود ..
آهای آپارات چی .. !!
بزن اون کلید لعنتی پوز را !
که پرده سپید سینما به لجن کشیده شده !
ا