دخترم !
گفتی ..
خودت گفتی بابایی که ردِّ هر آنچه که رفت نباید گرفت ..
پس از آنچه که رفته است نگــــــو ... !
بگذار از آنچه که می آید بگویم ..
از روزگـــــــار پـــــرگلایه ..
از آنچه مــــــرا دلتنگ کرده است
از آنچه مــــــرا در خود شکستــــه است
بگذارید باز از بابـــــــایی بگویم
از کسی که از دل دخترش بی خبر است .. !!
بابایـــــــــی ....
به بویت قســـــم ..
قـــــــــــــــــــ ســـــــــــــــــــ مـــــــــــــــــــ ...
خـــــــــــــــــ ســـــــــــــــــــ تــــــــــــــــــــ ه ام !!
دیگر چشمهایم اشکــــــی ندارد برای ریختن ..
دیگر از این همه واهمــــــه پکیده ام .. پکیـــــــــده ام .... !!!
می فهمــــــــــــی ؟!
گفتم ...
سعی می کنم جون بابایی من من محیای شنیدم بگوووووو ...
آخ به بویت قسم ...
اگر چه چشمهایت اشکی ندارند برای باریدن
شاید لبهایت آماده باشند برای طلوع آفتاب ِ لبخند.
خدا کند ..
.... همه خسته ایم ..
همه ..