که پرسه پرسه های بی هدف و راه رفتنهای مداوم !
که نگاه کردن به همه آنهائی که امروزشان، گذشته ی فردایشان خواهد بود !
که محسوس می شود زنگارهای بی امان شیطان ..
وقتی که از درون القاء می نماید .. که ! منم خدای تو !!!
و حماقتهای بی امان ما؛
که یارای تمیز دادن حق و باطل را نداریم !
که پابپای شیطان می رویم؛
..
که «صم بکم عمی فهم لا یفقهون» !
که «لهم ابصار لا یبصرون بها؛
لهم اذان لا یسمعون بها؛
لهم قلوب لا یفقهون بها؛
اولئک کالانعامٌ بل هم اضل؛
اولئک هم الغافلون» ..
که قاه قاه شیطان را نمی شنویم ..
بلکه «نفس مسیحائی» می دانیمش !!!
و صدای نفس نفس من ..
که به شماره که نه ! از شمارش افتاده اند !
و حالا .. نفس نفس بی نفس من
که بی هم نفس ..
حتی در لائی لائی های نفس نفس های عشق
و لابلای آدمکهای شهر
که با یا بی هم نفس
فدم زنان ونک تا انقلاب ..
انقلاب تا آزادی را پیاده می روند !
که با هم نفسشان ، نفس می کشند ..
راه می روند
حرف می زنند .....
که در این موج گرمای بی حد و حصر
که گاه با ۳۰ درجه کاهش یخ می شود ..
همه چیز یخ می زند و دوباره آب می شود ..
که این انبسط و انقباض روح و جسم ..
می برد تا مرز از خود بی خودی ..
هرزه گی شاید !